Thursday, December 04, 2008

Konge av Thailand1

ดิฉันติดตามอ่านข่าวความไม่สงบทางด้านการเมืองที่เมืองไทยมาหลายวัน และติดตามอย่างใกล้ชิดเมื่อฝ่ายพันธมิตรชุมนุมประท้วงปิดสนามบินสุวรรณภูมิ เช็คเรื่องราวกับหนังสือพิมพ์ไทยรัฐเพราะเป็นหนังสือพิมพ์ที่เคยอ่านข่าวทั่วไป ต้องอ่านสลับกับคอลัมซุบซิบดาราเพื่อลดความเครียดค่ะ โทรหาพ่อได้คุยเรื่องเหตุการณ์ไม่สงบ รู้อยู่ว่าพ่ออยู่ฝ่ายไหน โทรหาเพื่อนคิดว่าเขาต้องอยู่ที่ชุมนุมประท้วงแน่น่อน เป็นห่วงเขาเรื่องความปลอดภัย ได้ข้อมูลจากเพื่อนว่าอย่าอ่านไทยรัฐเพราะสีแดง ให้อ่านเนชั่น หรือไทยโพสท์ และก็ดู เอเอสทีวี รู้ตัวเองมาตลอดว่าไม่อยู่ฝ่ายไหนตัดสินใจไม่ถูกข้อมูล ข้อเท็จจริงไม่เพียงพอ บอกตัวเองว่าอยู่ตรงกลางไง จริงๆ แล้วก็ไม่เชิงมันลอยลอยยังไงไม่รู้ ถามสามีว่าแล้วเธอคิดอย่างไงสามีตอบ “พูดยาก”ไม่อยากพูดถึงในเชิงวิพากษ์วิจารณ์ ตอนนี้เหตุการณ์ก็สงบลงแล้ว หวังว่าการเมืองของไทยจะดีขี้น ทำให้สังคมพัฒนา และเมื่อการเมืองดี สังคมดี คิดว่าเศรษฐกิจก็ต้องดีตามมาแบบยังยืน

ที่มาของการเกาะติดสถานการณ์ ทำให้ดิฉันอ่านหนังสือพิมพ์ อ่านฟอรัมในห้องราชดำเนินของพันธุ์ทิพย์จนมึนและปวดตา ทำให้นอนไม่หลับ ฝันสั้นๆไม่เป็นเรื่องเป็นราว เมื่อวานซืนก็เลยไม่อ่าน เปลี่ยนเป็นดูยูทูบแทนในหัวข้อเรื่องเกี่ยวกับทักษิณ กับสนธิลิ้ม ก็มึนเหมือนกัน ใช่ซิก็ทั้งอ่านหรือดูหน้าจอหลายชั่วโมง

คิดหาความสุขใจโดยเข้าดูเรื่องเกี่ยวกับในหลวง ไปเจอแหม่มสาว ViviMalee เขียนหัวข้อ Thai king สงสัยเข้าไปดู ทำไมหล่อนถึงพูดต่อต้านพวกที่แสดงความเห็นเกี่ยวกับคนไทยกษัตริย์ไทย ได้ยินหล่อนพูดถึง ฟรีสปีช free speech สงสัยยังไงก็ต้องนอนแล้วเพราะดึกมาก

คืนนี้ 3 ธันวา นอนตอนสามทุ่มจะไม่อ่านไม่ดู เพราะว่าอยากนอนหลับ ปรากฏว่าก็หลับได้ไม่ดี ตื่นตีสอง หิวน้ำด้วย ลุกขึ้นดีกว่า มานั่งหน้าจอคอมค้นเรื่องใครวิพากย์วิจารณ์ท์เกี่ยวกับประเทศไทยคนไทยและโดยเฉพาะในหลวง ดิฉันคิดในใจ“บังอาจนัก” เข้าไปดูสองราย รายแรกชื่อวีท (Wit) อาศัยอยู่ที่วอร์ชิงตันดีซี ก็พูดภาษาอังกฤษอเมริกัน ดิฉันฟังเข้าใจได้ไม่มาก ถ้าเป็นภาษาอังกฤษสำเนียงชาวเอเชียจะฟังเข้าใจง่ายกว่าสำหรับดิฉัน ดิฉันฟัง ประเด็นที่นายคนนี้พูดถึง “As American we have right to free speech” http://www.youtube.com/watch?v=Vnz7lwh0pCM
รายที่สองจากArgusEyes ชาวอังกฤษแสดงความเห็นเกี่ยวกับ Monarchy http://www.youtube.com/watch?v=GycAyvcWLYQ&feature=related ก็ฟังผ่านๆ ไม่ได้พยายามที่จะฟังซ้ำหลายๆครั้งเพื่อให้เข้าใจทั้งหมด เอาเวลามาดูอะไรที่เป็นแง่บวกดีกว่า เข้าไปที่ why Thais revered their king http://www.youtube.com/watch?v=7fIAs3Euk4k&NR=1 เวลาแปดนาทีกว่าๆ ทำดีมาก และได้เข้าไปดู why Thai king is so beloved http://www.youtube.com/watch?v=6ZoRSTAA7FM&feature=related เวลา 2นาทีเป๊ะ ดูแล้วอาการก็ออก เริ่มจากหนาวสะท้านในอกก่อน ความรู้สึกเพิ่มขึ้น พรั่งพรูค่ะ และร้องไห้เลยตอนที่ฝรั่งคนแสดงพูด “I don’t just see the picture of the king, I see the heart of Thai people”

ตอนแรกไม่กล้าเข้าไปดูที่เป็นแง่ลบมากๆ เพราะกลัวว่าตัวเองจะโกรธมาก แต่ตัดสินใจเข้าไปดูค่ะ แล้วก็ใจหายเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมาเป็นปีแล้วแต่ดิฉันไม่รู้เรื่องเลย ไม่เคยนึกว่าจะมีด้วย ไม่น่าเชื่อ แปลกค่ะดิฉันไม่โกรธแต่รู้สึกสงสารคิดว่าคงป่วยมาก เป็นโรคจิตแบบนี้จะดูแลรักษาให้หายได้อย่างไร เป็นไปได้ไหมว่าถูกว่าจ้างให้ทำ ทำเพื่อเงิน เพื่อมีกิน เพื่อปากท้อง เพื่อความอยู่รอด หรือ ฯลฯ

มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับลูกสาวของดิฉันเองน้องโซเฟียค่ะ จำไม่ได้แน่ชัดว่าโซเฟียอายุเท่าไร ประมาณ 4ขวบมั้ง วันนั้นแม่คือดิฉันได้โอกาสดูทีวีช่องไทย (ปรกติจะดูทีวีช่องไทยน้อยมาก เพราะว่าพ่อโซเฟียดูรายการ Discoveryเป็นหลัก ส่วนโซเฟียก็จองดูหนังการ์ตูน ดิฉันไม่ติดทีวี ไม่ติดละครค่ะ ให้ดูละครไทยที่ยูทูบยังไม่ดูเลย) อยู่ๆ โซเฟียพูดขึ้นมา ม่าม๊า “คองเง็น” (kongen = the king) “ไทยคองเง็น” ม่าม๊า พูด “ใช่ลูกใช่ ถูกต้อง” ในใจนึกเท่าที่จำได้ไม่เคยพร่ำสอนลูก หรือเปิดรูปในหลวงให้ดูว่าพระองค์ท่านเป็นใคร ทีวีไทยก็ไม่ค่อยดู โซเฟียรู้ได้ไงเนีย ประจวบเหมาะดิฉันก็เปลี่ยนไปดูข่าวช่องเอ็นอาร์โคเอ็น (NRK1) เผอิญเป็นข่าวเกี่ยวกับกษัตริย์ของนอร์เวย์ ดิฉันปากไวค่ะ ถามลูก “โซเฟียและนี่ใครหละ เว็มอาร์เด๊ะ Hvem er det?” โซเฟียตอบ “ อาร์ เวท อิกเกะ (หนูไม่รู้)” ในใจคิดแต่ไม่บอกว่าคิดอะไร สามีเดินออกมาจากห้องน้ำก็เล่าให้สามีฟังพร้อมความภูมิใจค่ะ เรื่องที่เล่านี้ไม่รู้ว่าสามารถถ่ายทอดหรืออธิบายอะไรบางอย่างให้คนชาติอื่นๆที่ไม่เข้าใจทำไมในหลวงถึงเป็นที่รักเคารพบูชาของคนไทย

ในวโรกาสวันเฉลิมพระชนม์พรรษา 5 ธันวาคม ศกนี้ ขอพระองค์ส่งพระเจริญ มีพลานามัยสมบูรณ์ เป็นมิ่งขวัญของปวงประชาชนชาวไทยตลอดไป ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ข้าพระพุทธเจ้านางวงศ์จันทร์ อันโตนเซน และครอบครัว

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home