Friday, December 05, 2008

Konge av Thailand2

สืบเนื่องจากจากโพสท์ก่อนหน้า (อยู่ๆ โซเฟียพูดขึ้นมา ม่าม๊า “คองเง็น” (kongen = the king) “ไทยคองเง็น” ม่าม๊า พูด “ใช่ลูกใช่ ถูกต้อง” ในใจนึกเท่าที่จำได้ไม่เคยพร่ำสอนลูก หรือเปิดรูปในหลวงให้ดูว่าพระองค์ท่านเป็นใคร ทีวีไทยก็ไม่ค่อยดู โซเฟียรู้ได้ไงเนีย ประจวบเหมาะดิฉันก็เปลี่ยนไปดูข่าวช่องเอ็นอาร์โคเอ็น (NRK1) เผอิญเป็นข่าวเกี่ยวกับกษัตริย์ของนอร์เวย์ ดิฉันปากไวค่ะ ถามลูก “โซเฟียและนี่ใครหละ เว็มอาร์เด๊ะ Hvem er det?” โซเฟียตอบ “ อาร์ เวท อิกเกะ (หนูไม่รู้)” ในใจคิดแต่ไม่บอกว่าคิดอะไร*)
ดิฉันอ่านที่ตัวเองเขียนแล้วมีความรู้สึกว่ามันเปิดให้คิดในทางลบได้ เลยต้องมาเขียนเพิ่มต่อว่า *ดิฉันคิดว่าน่าจะเคยบอกสอนเรื่องคองเง็นของไทยให้โซเฟียฟังแต่น้อยมากจนจำไม่ได้ เราไปเมืองไทยกันทุกปี พระฉายาลักษณ์ของพระองค์ตั้งเป็นสง่าทุกมุมเมืองในประเทศไทย ส่วนที่นอร์เวย์กับตรงกันข้าม อีกทั้งดิฉันเองก็ไม่เคยบอกสอนหรือให้ดูรูปของกษัตริย์นอร์เวย์เลย ก็เป็นธรรมดาที่โซเฟียจะรู้จักแต่คองเง็นของไทยอย่างเดียว แต่มีนัยสำคัญคือตัวดิฉันเองซึ่งเป็นคนไทย รักเมืองไทย รักในหลง ก็รู้สึกภูมิใจ และปลื้มลูกสาวมากค่ะ

ได้แกะวีดีโอของwhy Thais revered their king http://www.youtube.com/watch?v=7fIAs3Euk4k&NR=1

นำข้อความบางส่วนมาลงเพื่อเป็นพระเกียรติ์กับในหลวงในวันที่ 5 ธันวาคมนี้ค่ะ ต้องขออนุญาตและขอขอบคุณคุณ xdisaster95

A vow his majesty gave on the day he succeeded the throne and lived by it ever since.

“เราจะครองแผ่นดินโดยธรรมเพื่อประโยชน์สุขแห่งมหาชนชาวสยาม”
“I will reign with righteousness for the benefit and happiness of the Siamese people”

A developing king
His majesty created thousands of royal project for the future benefit of the Thai people. Traveling through all terrain, his majesty had been to every corner of his kingdom see the hardship of his people by himself. Not only that his majesty leads us to the 21st century, he provides us with virtues to live by. He showed it to is, by living the virtue himself. Everything his majesty does. Set an example for us to follow. An example of a great son… He taught us to be humble.

One of many teachings from his majesty
“การมีเสรีภาพนั้นเป็นของที่ดีอย่างยิ่ง แต่เมื่อจะใช้จำเป็นจะต้องใช้ด้วยความระมัดระวังและความรับผิดชอบ มิให้ล่วงละเมิดเสรีภาพของผู้อื่นที่เขามีอยู่เท่าเทียมกัน ทั้งมิให้กระทบกระเทือนถึงสวัสดิภาพ และความปกติสุขของส่วนรวมด้วย”
“Freedom is a great thing, but when you use it, you must use it carefully and with responsibility. Without violating the freedom of other individual, and must not affect the happiness and well being of the society”

Many still wonder…Why do we still kneel and bow before the king? One reason being that it is our culture. But culture is not the only reason why we still kneel and bow before our king… It is the love and the highest respect that we give to him, for what he did for us, we could never fully repay.

It I may add… It is our life’s greatest honour to kneel before our king. I do not feel that culture makes me kneel and bow for him. I am sure all Thais won’t feel that way too. It is our willingness to give his majesty our deepest respect. For we are willing to do whatever it takes to protect him.

Our culture is not backward…
Our culture is rich.

I will stand and protect the dignity of our king. I am sure you will stand with me.

“Hatred does not cease by hatred, but only by love; this is the eternal rule” said the Buddha.
“ความสามัคคีเป็นคุณสมบัติประจำตัวของคนไทยที่ได้อบรมสืบทอดกันมาแนต่บรรพบุรุษโดยไม่ขาดสาย ทั้งนี้เพราะคนไทยทราบตระหนักว่า หมู่คณะที่มีความสามัคคีแน่นแฟ้นสมบูรณ์ย่อมมีกำลังกล้าแข็งทั้งในการคิดและการปฏิบัติ” พระบรมราโชวาท พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

Stand united despite our political differences for the king.

Long Live the King
ทรงพระเจริญ

Thursday, December 04, 2008

Konge av Thailand1

ดิฉันติดตามอ่านข่าวความไม่สงบทางด้านการเมืองที่เมืองไทยมาหลายวัน และติดตามอย่างใกล้ชิดเมื่อฝ่ายพันธมิตรชุมนุมประท้วงปิดสนามบินสุวรรณภูมิ เช็คเรื่องราวกับหนังสือพิมพ์ไทยรัฐเพราะเป็นหนังสือพิมพ์ที่เคยอ่านข่าวทั่วไป ต้องอ่านสลับกับคอลัมซุบซิบดาราเพื่อลดความเครียดค่ะ โทรหาพ่อได้คุยเรื่องเหตุการณ์ไม่สงบ รู้อยู่ว่าพ่ออยู่ฝ่ายไหน โทรหาเพื่อนคิดว่าเขาต้องอยู่ที่ชุมนุมประท้วงแน่น่อน เป็นห่วงเขาเรื่องความปลอดภัย ได้ข้อมูลจากเพื่อนว่าอย่าอ่านไทยรัฐเพราะสีแดง ให้อ่านเนชั่น หรือไทยโพสท์ และก็ดู เอเอสทีวี รู้ตัวเองมาตลอดว่าไม่อยู่ฝ่ายไหนตัดสินใจไม่ถูกข้อมูล ข้อเท็จจริงไม่เพียงพอ บอกตัวเองว่าอยู่ตรงกลางไง จริงๆ แล้วก็ไม่เชิงมันลอยลอยยังไงไม่รู้ ถามสามีว่าแล้วเธอคิดอย่างไงสามีตอบ “พูดยาก”ไม่อยากพูดถึงในเชิงวิพากษ์วิจารณ์ ตอนนี้เหตุการณ์ก็สงบลงแล้ว หวังว่าการเมืองของไทยจะดีขี้น ทำให้สังคมพัฒนา และเมื่อการเมืองดี สังคมดี คิดว่าเศรษฐกิจก็ต้องดีตามมาแบบยังยืน

ที่มาของการเกาะติดสถานการณ์ ทำให้ดิฉันอ่านหนังสือพิมพ์ อ่านฟอรัมในห้องราชดำเนินของพันธุ์ทิพย์จนมึนและปวดตา ทำให้นอนไม่หลับ ฝันสั้นๆไม่เป็นเรื่องเป็นราว เมื่อวานซืนก็เลยไม่อ่าน เปลี่ยนเป็นดูยูทูบแทนในหัวข้อเรื่องเกี่ยวกับทักษิณ กับสนธิลิ้ม ก็มึนเหมือนกัน ใช่ซิก็ทั้งอ่านหรือดูหน้าจอหลายชั่วโมง

คิดหาความสุขใจโดยเข้าดูเรื่องเกี่ยวกับในหลวง ไปเจอแหม่มสาว ViviMalee เขียนหัวข้อ Thai king สงสัยเข้าไปดู ทำไมหล่อนถึงพูดต่อต้านพวกที่แสดงความเห็นเกี่ยวกับคนไทยกษัตริย์ไทย ได้ยินหล่อนพูดถึง ฟรีสปีช free speech สงสัยยังไงก็ต้องนอนแล้วเพราะดึกมาก

คืนนี้ 3 ธันวา นอนตอนสามทุ่มจะไม่อ่านไม่ดู เพราะว่าอยากนอนหลับ ปรากฏว่าก็หลับได้ไม่ดี ตื่นตีสอง หิวน้ำด้วย ลุกขึ้นดีกว่า มานั่งหน้าจอคอมค้นเรื่องใครวิพากย์วิจารณ์ท์เกี่ยวกับประเทศไทยคนไทยและโดยเฉพาะในหลวง ดิฉันคิดในใจ“บังอาจนัก” เข้าไปดูสองราย รายแรกชื่อวีท (Wit) อาศัยอยู่ที่วอร์ชิงตันดีซี ก็พูดภาษาอังกฤษอเมริกัน ดิฉันฟังเข้าใจได้ไม่มาก ถ้าเป็นภาษาอังกฤษสำเนียงชาวเอเชียจะฟังเข้าใจง่ายกว่าสำหรับดิฉัน ดิฉันฟัง ประเด็นที่นายคนนี้พูดถึง “As American we have right to free speech” http://www.youtube.com/watch?v=Vnz7lwh0pCM
รายที่สองจากArgusEyes ชาวอังกฤษแสดงความเห็นเกี่ยวกับ Monarchy http://www.youtube.com/watch?v=GycAyvcWLYQ&feature=related ก็ฟังผ่านๆ ไม่ได้พยายามที่จะฟังซ้ำหลายๆครั้งเพื่อให้เข้าใจทั้งหมด เอาเวลามาดูอะไรที่เป็นแง่บวกดีกว่า เข้าไปที่ why Thais revered their king http://www.youtube.com/watch?v=7fIAs3Euk4k&NR=1 เวลาแปดนาทีกว่าๆ ทำดีมาก และได้เข้าไปดู why Thai king is so beloved http://www.youtube.com/watch?v=6ZoRSTAA7FM&feature=related เวลา 2นาทีเป๊ะ ดูแล้วอาการก็ออก เริ่มจากหนาวสะท้านในอกก่อน ความรู้สึกเพิ่มขึ้น พรั่งพรูค่ะ และร้องไห้เลยตอนที่ฝรั่งคนแสดงพูด “I don’t just see the picture of the king, I see the heart of Thai people”

ตอนแรกไม่กล้าเข้าไปดูที่เป็นแง่ลบมากๆ เพราะกลัวว่าตัวเองจะโกรธมาก แต่ตัดสินใจเข้าไปดูค่ะ แล้วก็ใจหายเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมาเป็นปีแล้วแต่ดิฉันไม่รู้เรื่องเลย ไม่เคยนึกว่าจะมีด้วย ไม่น่าเชื่อ แปลกค่ะดิฉันไม่โกรธแต่รู้สึกสงสารคิดว่าคงป่วยมาก เป็นโรคจิตแบบนี้จะดูแลรักษาให้หายได้อย่างไร เป็นไปได้ไหมว่าถูกว่าจ้างให้ทำ ทำเพื่อเงิน เพื่อมีกิน เพื่อปากท้อง เพื่อความอยู่รอด หรือ ฯลฯ

มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับลูกสาวของดิฉันเองน้องโซเฟียค่ะ จำไม่ได้แน่ชัดว่าโซเฟียอายุเท่าไร ประมาณ 4ขวบมั้ง วันนั้นแม่คือดิฉันได้โอกาสดูทีวีช่องไทย (ปรกติจะดูทีวีช่องไทยน้อยมาก เพราะว่าพ่อโซเฟียดูรายการ Discoveryเป็นหลัก ส่วนโซเฟียก็จองดูหนังการ์ตูน ดิฉันไม่ติดทีวี ไม่ติดละครค่ะ ให้ดูละครไทยที่ยูทูบยังไม่ดูเลย) อยู่ๆ โซเฟียพูดขึ้นมา ม่าม๊า “คองเง็น” (kongen = the king) “ไทยคองเง็น” ม่าม๊า พูด “ใช่ลูกใช่ ถูกต้อง” ในใจนึกเท่าที่จำได้ไม่เคยพร่ำสอนลูก หรือเปิดรูปในหลวงให้ดูว่าพระองค์ท่านเป็นใคร ทีวีไทยก็ไม่ค่อยดู โซเฟียรู้ได้ไงเนีย ประจวบเหมาะดิฉันก็เปลี่ยนไปดูข่าวช่องเอ็นอาร์โคเอ็น (NRK1) เผอิญเป็นข่าวเกี่ยวกับกษัตริย์ของนอร์เวย์ ดิฉันปากไวค่ะ ถามลูก “โซเฟียและนี่ใครหละ เว็มอาร์เด๊ะ Hvem er det?” โซเฟียตอบ “ อาร์ เวท อิกเกะ (หนูไม่รู้)” ในใจคิดแต่ไม่บอกว่าคิดอะไร สามีเดินออกมาจากห้องน้ำก็เล่าให้สามีฟังพร้อมความภูมิใจค่ะ เรื่องที่เล่านี้ไม่รู้ว่าสามารถถ่ายทอดหรืออธิบายอะไรบางอย่างให้คนชาติอื่นๆที่ไม่เข้าใจทำไมในหลวงถึงเป็นที่รักเคารพบูชาของคนไทย

ในวโรกาสวันเฉลิมพระชนม์พรรษา 5 ธันวาคม ศกนี้ ขอพระองค์ส่งพระเจริญ มีพลานามัยสมบูรณ์ เป็นมิ่งขวัญของปวงประชาชนชาวไทยตลอดไป ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ข้าพระพุทธเจ้านางวงศ์จันทร์ อันโตนเซน และครอบครัว